اگر دیوان‌سالاری کارآمد و نظام اداری قانون‌مندتری داشتیم، قدرت
فرهنگی انقلاب اسلامی و هویت فکری برآمده از آن، بسیار بیشتر از امروز جلوه می‌‌کرد.
برای ارتقای «نظام سلامت اداری کشور» باید سه نکته را در نظر داشت: یک. نظام اداری
باید بر اساس قانون و ضابطه باشد؛ دو. در اجرای قانون باید انضباط را رعایت کرد؛
سه. باید روحیه خدمت را در نظام اداری کشور جاری و ساری کرد.
در نبود آن دیوان‌سالاری
کارآمد است که اختلاس و دیگر فسادهای اقتصادی بروز می کند. تولید فساد، الزاماً،
ناشی از وجود مدیران ناکارآمد نیست، بلکه سیستم اداری و بروکراسی ما معیوب است.
این سیستم بروکراتیک، لایه‌های پنهانی دارد که مدیران ما به آن‌ها توجه ندارند. در
این فضاست که فساد شکل می‌گیرد. این بحران، هنگامی رخ می دهد که فرهنگ نظارت‌پذیری
ضعیف باشد و به تذکرات قانونی توجه نشود.
مدیران کشور باید، در رعایت قانون، پیشگام باشند و جامعه را به سمت پاکی ببرند و راهکار آن توجه و رسیدگی به معاش مردم است. من از همه ظرفیت‌های متنوع جامعه برای اعمال مدیریت در حوزه‌های تحت مدیریتم بهره برده‌ام و همواره کوشیده‌ام از همه سلایق برای اداره امور استفاده کنم.
