در آینه رسانه ها
بزرگان دلگیر از اختلافاتند، گاه سکوت می کنند، گاه هشدار می‌دهند و گاه راسا وارد میدان می‌شوند. انتخابات ریاست جمهوری یازدهم اما آوردگاهی که دیگر سکوت و هشدار راه به جایی نخواهد برد. پیران و ریش سفیدان به میدان می آیند تا جوانترها را زیر عبای وحدت بخش خود گرد هم آوردند.
به گزارش نامه نیوز؛ کار رئیس‌جمهور آینده برای اداره امور کشور سخت خواهد بود، این سخنی است که این روزها به کرات از سوی سیاسیون فارغ از دوگانه «چپ و راست» عنوان می‌شود. شاید از همین روست که بزنگاه انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به انتخاباتی مهم و سرنوشت‌ساز تبدیل شده است،
انتخاباتی که مهمترین وجه ممیزه آن برهم خوردن معادلات سیاسی «چپ و راست» و اضافه شدن جریانی نوپا از دولتی‌ها و جداشدگان از اصولگرایان است. در یک سو «اصلاح طلبان» در کشاکش آمدن نیامدن بزرگان خود در وضعیت ابهام آمیزی به سر می‌برند، «اصولگرایان تشکیل دهنده شورای هماهنگی نیروهای انقلاب و جبهه متحد اصولگرایان» سنتی‌های مصلحت‌گرای اصولگرا که اینبار نیز با مشی اعتدالی و بزرگ منشی وارد گود رقابت شد‌ه‌اند و اما «جدایی طلبان از وحدت اصولگرایان»!
نواصولگرایانی که از سال 84 کوس جدایی از دایره وحدت بین اصولگرایان را زدند و در گام اول در دولت نهم حول محور «محمود احمدی نژاد» جمع شدند و حاضر به تمکین از نظر اجماعی شورای هماهنگی نیروهای انقلاب نشدند. این طیف بعدها و پس از انتخابات سال 88، به دو دسته «باقی‌ماندگان در دولت» و «اخراجی‌های دولت» تقسیم شدند که دسته اول را به دلیل محوریت مشایی و بقایی، جریان موسوم به انحرافی می‌خوانند و دسته دوم، نام «جبهه پایداری» را برای خود برگزیده است. و این روزها گویی دو دسته باز هم بهم رسیده‌اند تا بازی خراب کن این دور از انتخابات باز هم همان نوآمدگان باشند.
در این میان اما اصولگرایان داعیه‌دار و زخم خورده از جدایی طلبان، اینبار در تلاش برای روی کار آوردن رییس جمهوری با پیشینه و عقبه اصولگرایی هستند. چهره‌ای که از یک سو خلل ایجاد شده در وحدت بین نیروهای اصواگرا را رفع و در دیگر سو حامل ویژگی‌هایی خاص برای عبور دادن کشور از وضعیت بحرانی فعلی در عرصه اقتصاد، دیپلماسی خارجی و برخی تنش‌های سیاسی داخلی باشد.
جوانترها زیر عبای پیران و شیوخ اصولگرا!
از همین روست که بزرگان و پیرمردان اصولگرا باز هم پا به میدان گذاشته‌اند تا پرچم وحدت بین برادران اصولگرایان را خود بلند کنند و جوانترها را زیر عبای وحدت‌گرای خود ببرند. پر بیراه نیست اگر اصلی‌ترین محور تأثیرگذار در بحث انتخابات در ایران که همواره بر «وحدت» و «انسجام» بین نیروهای سیاسی تأکید داشته است، را «جامعتین» بدانیم. گعده‌ای از روحانیون «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم» و «جامعه روحانیت مبارز» که با رهبری آیت‌الله یزدی و آیت‌الله مهدوی‌کنی دو شخصیت روحانی تاثیرگذار، همواره در اینگونه برهه‌ها توانسته‌اند نقش هماهنگ‌کننده و وحدت‌آفرین خود را به خوبی ایفا کنند.
رفت و آمدهای وحدت بخش از تهران به قم، از قم به تهران!
تلاش آیت‌الله مهدوی‌کنی برای وحدت و انسجام انتخاباتی اصولگرایان به انتخابات دوره گذشته مجلس یعنی انتخابات مجلس نهم باز می‌گردد. آنجا که آیت‌الله از کسوت دبیرکل جامعه روحانیت مبارز یک سال مانده به انتخابات مجلس نهم راهی قم شد تا با آیت‌الله یزدی و اعضای جامعه مدرسین پیمان وحدت ببندد تا پیشگام وحدت بین اصولگرایان شوند.
پس از آن بود که کمیته مشترکی بین این دو تشکل اصولگرا تاسیس و اولین دستور کار آن تدوین «منشور اصولگرایی» بود. دی ماه 89 با علنی شدن محتوای این منشور، جامعتین رسما وارد انتخابات شد و با همراهی گروه‌ها وجریان‌های سیاسی کمیته‌ای برای بررسی چگونگی شکل‌گیری وحدت میان اصولگرایان تشکیل شد که ماحصل نشست‌های متعدد این کمیته فرمول 8+7 و تاسیس جبهه متحد اصولگرایی در انتخابات مجلس نهم بود.
جبهه ای که می‌رفت بعد از 6 سال به نماد و مدلی مترقی و موفق از وحدت بین اصولگرایان تبدیل شود، اما اختلاف‌افکنی‌ها و تنش‌آفرینی‌های جدایی طلبانی از اصولگرایان و نوآمدگان اصولگرا راه هموار را برای پیران و ریش سفیدان به راهی ناهموار و پر پیچ وخم تبدیل کرد. گرچه در نهایت باز هم پیروز میدان بزرگان بودند اما با دلی رنجور از اختلاف افکنی‌ها و کج‌وری‌ها!
زنگ پایان انتخابات مجلس نهم که زده شد و گام‌ها آماده قدم گذاشتن در مسیر انتخابات ریاست جمهوری شد، بزرگان به لاک سکوت رفتند، هرآنچه بود انذار بود و هشدار، آنجا که برخی بیم کناره گیری بزرگمردان روحانی از عرصه انتخابات را داشتند شاید از همین رو بود که حبیب الله عسگراولادی، خود از جایگاه ریش سفیدی نسبت به عدم ورود و حضور جامعتین در انتخابات ریاست جمهوری هشدار داد و رسما از جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین خواست که جلسات مشترک خود را همچون گذشته ادامه دهند و در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری آتی نشست مشترکی برگزار کنند. درخواست‌ها تا بدانجا پیش رفت که آیت الله سالخورده بار دیگر راهی قم شد تا اگر برادران جوان اصولگرا بار قبل پشت به پیمان او کردند، او خود بار دیگر عهدی ببندد و جوانان را گرد خود در کنار هم بنشاند.
جامعه روحانیت در اولین مرحله با تشکیل کمیته‌ای، به ریاست حجت الاسلام پورمحمدی، تلاش‌های انتخاباتی خود را آغاز کرد تا راهکارها و استراتژی ورود به انتخابات را تعریف ومشخص کند. چه انکه بنا به گفته پورمحمدی معاون سیاسی جامعه روحانیت مبارز «این تشکل به عنوان یک نهاد تأثیرگذار در فضای سیاسی و اجتماعی کشور از مسئله انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌تواند کناره‌گیری کند از این رو جامعه روحانیت دفتر سیاسی خود را موظف کرده که روی موضوع ریاست‌جمهوری مطالعه و نامزدها را ارزیابی کند.»
آیت الله کنی باز هم مسیر قم را در پیش گرفت
آذرماه بود که خبر تشکیل جلسه شورای عالی جامعه مدرسین با حضور آیت الله مهدوی کنی دبیر کل جامعه روحانیت مبارز و اعضای کمیته انتخابات جامعه روحانیت متشکل از حج الاسلام سیدرضا تقوی، سید ابراهیم رئیسی، عبدالمقیم ناصحی، مصطفی پورمحمدی، غلامرضا مصباحی‌مقدم، سیدمحمدحسن ابوترابی فرد در دفتر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم منتشر شد. جلسه ای که بسیاری آن را در راستای هم افزایی بیشتر این دو تشکل روحانی و خنثی کردن مباحث طرح شدن پیرامون اختلاف بین دو روحانیون قم و تهران می دانستند.
دیداری که بنا به تحلیل های مطرح شده ورود رسمی جامعتین به امر انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود. چه آنکه پیش از این نیز بر اساس آنچه از جلسات جامعه روحانیت مبارز درباره انتخابات ریاست‌جمهوری منتشر شده بود، آیت‌الله مهدوی‌کنی به عنوان یکی از بزرگان و شیوخ اصولگرا تلاش دارد این جناح سیاسی به صورت منسجم وارد انتخابات شده و مانع تعدد نامزدهای انتخاباتی شود. اقدام جامعه روحانیت مبارز برای شرکت در جلسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و تاکید بر همکاری فی مابین این دو تشکل اصولگرا نیز در راستای این دغدغه آیت‌الله مهدوی‌کنی ارزیابی شد.هر چند جزئیات زیادی درباره نشست مشترک جامعتین منتشر نشده اما مشخص آن بود که این نشست در راستای وحدت اصولگرایان در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم برگزار شد.
جامعه روحانیت مبارز با طراحی مدل انتخاباتی به میدان آمد
«مدلی جامع و کامل برای تمام کاندیدهای اصولگرا طراحی شده است تا همه بتواند در این مدل قرار گیرند. با طراحی این مدل فرصتی برای کاندیداهای اصولگرا فراهم می‌شود تا بتوانند در راستای فعالیت‌های جامعه روحانیت قرار بگیرند.» این اظهار نظر معاون سیاسی جامعه روحانیت مبارز اما آخرین خبرها از اقدامات وحدت‌گرای این تشکل روحانی در انتخابات ریاست جمهوری است. گرچه آیت الله مهدوی کنی چندی پیش از قطعی نشدن استراتژی اصولگرایان در انتخابات سخن گفته بود اما تلویحا به تلاش های این تشکل برای طراحی مدلی انتخاباتی اشاره کرده بود. مدلی که به نظر می رسد در چندماه باقیمانده تا 24 خردادماه 92 در مرحله اجرایی شدن قرار دارد.
این اقدام جامعه روحانیت مبارز در طراحی مدل انتخاباتی در شرایطی صورت می گیرد که در کنار تحرکات تک روانه کاندیداهای اصولگرای حاضر در صحنه، تنها ائتلاف سه گانه شکل گرفته بین غلامعلی حدادعادل، محمدباقر قالیباف و علی اکبر ولایتی به عنوان مدل انتخاباتی تعریف شده است. ائتلافی که هنوز پا نگرفته رگه‌های اختلافی بین اعضای آن بالا زده است. در این میان برخی عدم محوریت قرار گرفتن جامعتین در این ائتلاف را نقطه ضعف بزرگی می دانند که ائتلاف را به ائتلافی شکننده تبدیل کرده است. شاید از همین روست که ائتلافیون راهی دیدار با شیوخ اصولگرا می شوند تا با همفکری و مشورت دهی با آنان مسیر خود را روشن کنند اما نکته بارز در سخنان رهبران این دو روحانی تاثیرگذار گسترده کردن دایره ائتلاف و خارج کردن آن از دایره فردگرایی است.
در همین راستا دیگر تشکل های اصولگرا نیز تاکید بر فعالیت در چتر جامعتین دارند، که از جمله آن جبهه پیروان خط امام و رهبری به عنوان باسابقه ترین تشکل اصولگرای سنتی است. در همین راستا اعضای جبهه پیروان خط امام و رهبری همواره بر این نکته تاکید داشته‌اند که این تشکیلات زیر چتر جامعتین وارد عرصه انتخابات خواهند شد. بر اساس آنچه منتشر شده حتی کمیته‌ای از اعضای شورای مرکزی جبهه پیروان خط امام و رهبری با آیت‌الله مهدوی‌کنی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز دیداری داشتند که در آن دیدار بر تبعیت از مدل انتخاباتی جامعتین تاکید کردند.
ابهام درخصوص ورود جامعه مدرسین به انتخابات ریاست جمهوری
همایش نیم قرن حضور جامعه مدرسین حوزه علمیه قم محملی بود که آیت الله کنی بار دیگر هم کیشان روحانی خود را به حضور جدی در انتخابات و هشدار نسبت به تبعات کناره گیری‌ها دعوت کند. جامعه مدرسین اگرچه این روزها محلی برای رفت و آمدهای انتخاباتی کاندیداها و تشکل ها و احزاب سیاسی شده است اما تاکنون هیچ موضع گیری رسمی در امر انتخابات نداشته است، چه انکه برخی چهره های این تشکل معتقد به عدم ورود روحانیت به امر انتخابات هستند و برخی دیگر این حضور را الزامی می دانند. باید دید رفت آمدهای قم و تهران اینبار با موضوع انتخابات ریاست جمهور به راه خواهدافتاد یا سکوت جامعه مدرسین همچون انتخابات ریاست جمهوری قبل ادامه خواهد داشت!
انتهای پیام/
انتخاباتی که مهمترین وجه ممیزه آن برهم خوردن معادلات سیاسی «چپ و راست» و اضافه شدن جریانی نوپا از دولتی‌ها و جداشدگان از اصولگرایان است. در یک سو «اصلاح طلبان» در کشاکش آمدن نیامدن بزرگان خود در وضعیت ابهام آمیزی به سر می‌برند، «اصولگرایان تشکیل دهنده شورای هماهنگی نیروهای انقلاب و جبهه متحد اصولگرایان» سنتی‌های مصلحت‌گرای اصولگرا که اینبار نیز با مشی اعتدالی و بزرگ منشی وارد گود رقابت شد‌ه‌اند و اما «جدایی طلبان از وحدت اصولگرایان»!
نواصولگرایانی که از سال 84 کوس جدایی از دایره وحدت بین اصولگرایان را زدند و در گام اول در دولت نهم حول محور «محمود احمدی نژاد» جمع شدند و حاضر به تمکین از نظر اجماعی شورای هماهنگی نیروهای انقلاب نشدند. این طیف بعدها و پس از انتخابات سال 88، به دو دسته «باقی‌ماندگان در دولت» و «اخراجی‌های دولت» تقسیم شدند که دسته اول را به دلیل محوریت مشایی و بقایی، جریان موسوم به انحرافی می‌خوانند و دسته دوم، نام «جبهه پایداری» را برای خود برگزیده است. و این روزها گویی دو دسته باز هم بهم رسیده‌اند تا بازی خراب کن این دور از انتخابات باز هم همان نوآمدگان باشند.
در این میان اما اصولگرایان داعیه‌دار و زخم خورده از جدایی طلبان، اینبار در تلاش برای روی کار آوردن رییس جمهوری با پیشینه و عقبه اصولگرایی هستند. چهره‌ای که از یک سو خلل ایجاد شده در وحدت بین نیروهای اصواگرا را رفع و در دیگر سو حامل ویژگی‌هایی خاص برای عبور دادن کشور از وضعیت بحرانی فعلی در عرصه اقتصاد، دیپلماسی خارجی و برخی تنش‌های سیاسی داخلی باشد.
جوانترها زیر عبای پیران و شیوخ اصولگرا!
از همین روست که بزرگان و پیرمردان اصولگرا باز هم پا به میدان گذاشته‌اند تا پرچم وحدت بین برادران اصولگرایان را خود بلند کنند و جوانترها را زیر عبای وحدت‌گرای خود ببرند. پر بیراه نیست اگر اصلی‌ترین محور تأثیرگذار در بحث انتخابات در ایران که همواره بر «وحدت» و «انسجام» بین نیروهای سیاسی تأکید داشته است، را «جامعتین» بدانیم. گعده‌ای از روحانیون «جامعه مدرسین حوزه علمیه قم» و «جامعه روحانیت مبارز» که با رهبری آیت‌الله یزدی و آیت‌الله مهدوی‌کنی دو شخصیت روحانی تاثیرگذار، همواره در اینگونه برهه‌ها توانسته‌اند نقش هماهنگ‌کننده و وحدت‌آفرین خود را به خوبی ایفا کنند.
رفت و آمدهای وحدت بخش از تهران به قم، از قم به تهران!
تلاش آیت‌الله مهدوی‌کنی برای وحدت و انسجام انتخاباتی اصولگرایان به انتخابات دوره گذشته مجلس یعنی انتخابات مجلس نهم باز می‌گردد. آنجا که آیت‌الله از کسوت دبیرکل جامعه روحانیت مبارز یک سال مانده به انتخابات مجلس نهم راهی قم شد تا با آیت‌الله یزدی و اعضای جامعه مدرسین پیمان وحدت ببندد تا پیشگام وحدت بین اصولگرایان شوند.
پس از آن بود که کمیته مشترکی بین این دو تشکل اصولگرا تاسیس و اولین دستور کار آن تدوین «منشور اصولگرایی» بود. دی ماه 89 با علنی شدن محتوای این منشور، جامعتین رسما وارد انتخابات شد و با همراهی گروه‌ها وجریان‌های سیاسی کمیته‌ای برای بررسی چگونگی شکل‌گیری وحدت میان اصولگرایان تشکیل شد که ماحصل نشست‌های متعدد این کمیته فرمول 8+7 و تاسیس جبهه متحد اصولگرایی در انتخابات مجلس نهم بود.
جبهه ای که می‌رفت بعد از 6 سال به نماد و مدلی مترقی و موفق از وحدت بین اصولگرایان تبدیل شود، اما اختلاف‌افکنی‌ها و تنش‌آفرینی‌های جدایی طلبانی از اصولگرایان و نوآمدگان اصولگرا راه هموار را برای پیران و ریش سفیدان به راهی ناهموار و پر پیچ وخم تبدیل کرد. گرچه در نهایت باز هم پیروز میدان بزرگان بودند اما با دلی رنجور از اختلاف افکنی‌ها و کج‌وری‌ها!
زنگ پایان انتخابات مجلس نهم که زده شد و گام‌ها آماده قدم گذاشتن در مسیر انتخابات ریاست جمهوری شد، بزرگان به لاک سکوت رفتند، هرآنچه بود انذار بود و هشدار، آنجا که برخی بیم کناره گیری بزرگمردان روحانی از عرصه انتخابات را داشتند شاید از همین رو بود که حبیب الله عسگراولادی، خود از جایگاه ریش سفیدی نسبت به عدم ورود و حضور جامعتین در انتخابات ریاست جمهوری هشدار داد و رسما از جامعه روحانیت مبارز و جامعه مدرسین خواست که جلسات مشترک خود را همچون گذشته ادامه دهند و در رابطه با انتخابات ریاست جمهوری آتی نشست مشترکی برگزار کنند. درخواست‌ها تا بدانجا پیش رفت که آیت الله سالخورده بار دیگر راهی قم شد تا اگر برادران جوان اصولگرا بار قبل پشت به پیمان او کردند، او خود بار دیگر عهدی ببندد و جوانان را گرد خود در کنار هم بنشاند.
جامعه روحانیت در اولین مرحله با تشکیل کمیته‌ای، به ریاست حجت الاسلام پورمحمدی، تلاش‌های انتخاباتی خود را آغاز کرد تا راهکارها و استراتژی ورود به انتخابات را تعریف ومشخص کند. چه انکه بنا به گفته پورمحمدی معاون سیاسی جامعه روحانیت مبارز «این تشکل به عنوان یک نهاد تأثیرگذار در فضای سیاسی و اجتماعی کشور از مسئله انتخابات ریاست‌جمهوری نمی‌تواند کناره‌گیری کند از این رو جامعه روحانیت دفتر سیاسی خود را موظف کرده که روی موضوع ریاست‌جمهوری مطالعه و نامزدها را ارزیابی کند.»
آیت الله کنی باز هم مسیر قم را در پیش گرفت
آذرماه بود که خبر تشکیل جلسه شورای عالی جامعه مدرسین با حضور آیت الله مهدوی کنی دبیر کل جامعه روحانیت مبارز و اعضای کمیته انتخابات جامعه روحانیت متشکل از حج الاسلام سیدرضا تقوی، سید ابراهیم رئیسی، عبدالمقیم ناصحی، مصطفی پورمحمدی، غلامرضا مصباحی‌مقدم، سیدمحمدحسن ابوترابی فرد در دفتر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم منتشر شد. جلسه ای که بسیاری آن را در راستای هم افزایی بیشتر این دو تشکل روحانی و خنثی کردن مباحث طرح شدن پیرامون اختلاف بین دو روحانیون قم و تهران می دانستند.
دیداری که بنا به تحلیل های مطرح شده ورود رسمی جامعتین به امر انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود. چه آنکه پیش از این نیز بر اساس آنچه از جلسات جامعه روحانیت مبارز درباره انتخابات ریاست‌جمهوری منتشر شده بود، آیت‌الله مهدوی‌کنی به عنوان یکی از بزرگان و شیوخ اصولگرا تلاش دارد این جناح سیاسی به صورت منسجم وارد انتخابات شده و مانع تعدد نامزدهای انتخاباتی شود. اقدام جامعه روحانیت مبارز برای شرکت در جلسه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و تاکید بر همکاری فی مابین این دو تشکل اصولگرا نیز در راستای این دغدغه آیت‌الله مهدوی‌کنی ارزیابی شد.هر چند جزئیات زیادی درباره نشست مشترک جامعتین منتشر نشده اما مشخص آن بود که این نشست در راستای وحدت اصولگرایان در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری یازدهم برگزار شد.
جامعه روحانیت مبارز با طراحی مدل انتخاباتی به میدان آمد
«مدلی جامع و کامل برای تمام کاندیدهای اصولگرا طراحی شده است تا همه بتواند در این مدل قرار گیرند. با طراحی این مدل فرصتی برای کاندیداهای اصولگرا فراهم می‌شود تا بتوانند در راستای فعالیت‌های جامعه روحانیت قرار بگیرند.» این اظهار نظر معاون سیاسی جامعه روحانیت مبارز اما آخرین خبرها از اقدامات وحدت‌گرای این تشکل روحانی در انتخابات ریاست جمهوری است. گرچه آیت الله مهدوی کنی چندی پیش از قطعی نشدن استراتژی اصولگرایان در انتخابات سخن گفته بود اما تلویحا به تلاش های این تشکل برای طراحی مدلی انتخاباتی اشاره کرده بود. مدلی که به نظر می رسد در چندماه باقیمانده تا 24 خردادماه 92 در مرحله اجرایی شدن قرار دارد.
این اقدام جامعه روحانیت مبارز در طراحی مدل انتخاباتی در شرایطی صورت می گیرد که در کنار تحرکات تک روانه کاندیداهای اصولگرای حاضر در صحنه، تنها ائتلاف سه گانه شکل گرفته بین غلامعلی حدادعادل، محمدباقر قالیباف و علی اکبر ولایتی به عنوان مدل انتخاباتی تعریف شده است. ائتلافی که هنوز پا نگرفته رگه‌های اختلافی بین اعضای آن بالا زده است. در این میان برخی عدم محوریت قرار گرفتن جامعتین در این ائتلاف را نقطه ضعف بزرگی می دانند که ائتلاف را به ائتلافی شکننده تبدیل کرده است. شاید از همین روست که ائتلافیون راهی دیدار با شیوخ اصولگرا می شوند تا با همفکری و مشورت دهی با آنان مسیر خود را روشن کنند اما نکته بارز در سخنان رهبران این دو روحانی تاثیرگذار گسترده کردن دایره ائتلاف و خارج کردن آن از دایره فردگرایی است.
در همین راستا دیگر تشکل های اصولگرا نیز تاکید بر فعالیت در چتر جامعتین دارند، که از جمله آن جبهه پیروان خط امام و رهبری به عنوان باسابقه ترین تشکل اصولگرای سنتی است. در همین راستا اعضای جبهه پیروان خط امام و رهبری همواره بر این نکته تاکید داشته‌اند که این تشکیلات زیر چتر جامعتین وارد عرصه انتخابات خواهند شد. بر اساس آنچه منتشر شده حتی کمیته‌ای از اعضای شورای مرکزی جبهه پیروان خط امام و رهبری با آیت‌الله مهدوی‌کنی دبیرکل جامعه روحانیت مبارز دیداری داشتند که در آن دیدار بر تبعیت از مدل انتخاباتی جامعتین تاکید کردند.
ابهام درخصوص ورود جامعه مدرسین به انتخابات ریاست جمهوری
همایش نیم قرن حضور جامعه مدرسین حوزه علمیه قم محملی بود که آیت الله کنی بار دیگر هم کیشان روحانی خود را به حضور جدی در انتخابات و هشدار نسبت به تبعات کناره گیری‌ها دعوت کند. جامعه مدرسین اگرچه این روزها محلی برای رفت و آمدهای انتخاباتی کاندیداها و تشکل ها و احزاب سیاسی شده است اما تاکنون هیچ موضع گیری رسمی در امر انتخابات نداشته است، چه انکه برخی چهره های این تشکل معتقد به عدم ورود روحانیت به امر انتخابات هستند و برخی دیگر این حضور را الزامی می دانند. باید دید رفت آمدهای قم و تهران اینبار با موضوع انتخابات ریاست جمهور به راه خواهدافتاد یا سکوت جامعه مدرسین همچون انتخابات ریاست جمهوری قبل ادامه خواهد داشت!
انتهای پیام/
کلیه مطالب این سایت متعلق به وب سایت شخصی مصطفی پورمحمدی بوده و استفاده از مطالب آن با ذکر منبع بلامانع است.
طراحی و تولید: ایران سامانه
